“Een mens die niet herdenkt verliest niet alleen zijn herinnering maar ook zijn ziel”.
Op 8 januari a.s. is het 65 jaar geleden dat elf jongens uit ons dierbaar Neer munitie vonden bij de beugelbaan aan het patronaat. Het lag daar nog opgeslagen na de hevige gevechten in de laatste maanden van 1944. Stoer als ze waren experimenteerden ze ermee tot het spul ontplofte. De gevolgen waren verschrikkelijk, zeven jongens vonden de dood en vier waren zwaar gewond.
Hieronder een fragment uit een brief van 15 januari 1945 die Sieje Sjeng - één van de vaders van de jongens - schreef aan zijn schoonzus in Horn die wegens oorlogsgevaar niet bij de uitvaart kon zijn.
“De kinderen waren om een uur buiten in de sneeuw gaan spelen. Koos, die een paar dagen bij ons was, en ik stonden voor het kantoorraam naar buiten te kijken. Op eens een klap of er een granaat insloeg. We renden naar de kelder. Toen kwam Jan Hautus, die met vrouw en kind, tijdelijk bij ons in de kelder woont de EHBO trommel halen. Ik met Jan mee naar het patronaatterrein. Daar was het een aanzien om nooit te vergeten. Daar lagen elf jongens dood, halfdood en verminkt door elkaar. Allemaal pikzwart.
Ik herkende Pierre aan een stuk tricot dat hij nog aan had. Armen stuk en benen had hij niet meer. Ik heb hem zelf op mijn schouder op een stuk golfplaat naar huis gedragen en afgewassen. Mijnheer pastoor is er nog bij geweest.
Donderdag zijn ze plechtig achter de kapel onder het kruis begraven.
Daar onder de groene linden vlak bij de “kapelkoel”, waar ze zo vaak soldaat speelden, wachten ze het laatste alarmsignaal af. Wat ons nu bezield Anna hoef ik niet te schrijven.
Hierbij nog een paar prentjes voor Pastoor en kapelaan.
Anna tot ziens en een spoedige vrede. Jean.”
Tot zover de inleiding van Miny en een uittreksel uit die brief van Sieje Sjeng aan een schoonzus.
a.s. Zondag 3 januari is er om 10.00 uur, in de parochie kerk van Neer een H. Mis voor de jongens
die toen zo jammerlijk verongelukt zijn.
Hopelijk zullen veel dorpsgenoten zich geroepen voelen om die dienst bij te wonen.
Hieronder enkele foto's die met het ongeluk te maken hebben:
De beugelbaan aan het patronaat, niet lang na het ongeluk.
De rouwstoet vertrekt aan Hotel De Lindeboom op 11-1-1945.
Gebed en zang aan het graf achter de Wittekapel.
Kranslegging door Wim Windhorst en Pierre Geelen bij de herdenking in 2005.
Wim is de enige van de slachtoffers die nog in leven is en Pierre is de eerst geborene in een van de betrokken gezinnen na de ramp.
De begraafplaats achter de Wittekapel. Zie de herdenkingsbordjes.
-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-x-