BEZOEKERS SCHRIJVEN!

Link naar "Bezoekers schrijven" van eerder!

2009 08 02 01 Meerdere bezoekers schrijven.      Het "Zeumeren" na de oogst.   

Gisteren 1-8-2009 plaatste ik bij "Zomaar un foto" nummer 2489 een oproep, of er nog iemand iets kon vertellen over het 'zeumeren'. Dat heeft tot nog toe twee reacties opgebracht. Laat op de avond kwam er nog een reactie bij, die ik ook nog verwerkt heb. Bedankt!

Jammer! Dat ik in mijn bestand geen foto van het 'zeumeren' kon vinden. Wel vond ik een foto, waar mijn ome Piet van Lier met zijn vrouw en personeel een berm aan het zetten zijn. Mijn moeder Nel met zus Dina komen hen een beetje ophouden. Het is bijna zeker, dat zus Mina de fotograaf is. Hier volgt de foto:

Hieronder de nu vijf reacties:

Zeumere! Ik heb heel wat gezeumerd, elk jaar. De vakanties begonnen toen altijd op 1 augustus en dat is precies de goeie tijd ervoor. Twee huizen van ons vandaan was er een vrouw die alle kinderen van de straat bij zich verzamelde en dan gingen we zeumeren. Als het koren op de schoven stond, lagen er altijd nog genoeg goede, volle aren op de grond. Wij raapten die op, dat is het zeumeren, en die buurvrouw liet dat graan dan bij de molenaar in het dorp malen. Als beloning mochten wij, kinderen, met haar naar de Rooie Beek in Brunssum. Te voet natuurlijk en dat was toch zeker een kilometer of tien. Maar wat een feest! De boterhammen die we onderweg kregen, waren veel lekkerder dan die van thuis, het pootje baden in de Rooie Beek, voor meer was er niet genoeg water, was HET ultieme genot.

Nu nog, als ik eraan terug denk, kan ik me niks heerlijkers voorstellen…

Groetjes, Tiens. Tongeren. www.tongereninbeeld.be

Je wilde graag iets weten over det zeumeren. Nou dan kom je gelijk in mijn straatje. Vroeger was er vakantie van 1 Augustus tot 1 September. Die vakantie hield in, dat we met de hele joeg-jag van Kinkhoven

gingen zeumeren, van Custers-Rijks-Sanders-en niet te vergeten wij zelf van Smeets Sef en Trees van de Waever. Met een hele bende werd naar het Zwaarveld getrokken en ik moet zeggen, we hadden de grootste lol. Er werd onderweg gezongen (wae gaon zeumeren zeumeren, dat was de hele inhoud van dat lied, zelf gefantaseerd. Als we op het land van Ghaore Sjang kwamen, was hij er in een mum van tijd bij, werden we weg gejaagd, met de woorden: eerst scherren. Dan werd er met een hark over het veld gegaan, dus er bleef niks te zeumeren over. Met z’n allen bleven we wachten, tot dat Sjang helemaal uit ons gezichtsveld was. Dan gingen wij (stoute kinderen) aan de boeésen trekken, ja dat krijg je dan als je zo’n VREK bent. Dan kwam hij ons na met een dikke knuppel. Boontje komt om zijn loontje, we waren nog ietsjes jonger dan nu, hij kon ons na kijken als hij wilde. Ondanks alle ozel was het toch een hele mooie tijd en kregen we met Naerse kermis weite (tarwe) mik, zelf bij elkaar geraapt. Veel groeten vanuit Reuver. Annie Simons-Smeets. 

Doei, doei!!

Zäömere steit bie mich nog vers in ’t geheuge, al is ’t mieër den 65 jaor gelaeje det wae in de aorlogstied op dees meneer witte mik mèt de Naerse kèrmis haje. Wae zäömerdje meistal weit, tarwe op zien hollendsj, en daoväör trokke wae altied nao ’t Zwaorveldj, want dao vónjsje op de landerieje mèt vètte maasklei de diekste aore. As wae ein zang bie-ein haje wäördje die mèt get struuë bie-ein gebónje en in ein tas gedaoen. Ein zang waore zoeaväöl aore die se nog tösse doem en wiesvinger bie-ein kós haoje. Wae zäömerdje ouch waal èns get anger vruchte, zoeas kaore (rogge) en haver; det waas den väör de knien. Mer ’t meiste waas toch weit. Wae zäömerdje minstes zoeaväöl det d’r bie Toon ein mik, en misjien waal twieë, van gebakke kós wäöre. Van weit-mael kraeg se feine witte mik. En zoea haje wae ouch inne aorlog witte mik mèt de Naers kèrmis. ’t Is weer bienao kèrmistied, mer ich gluif neet desse noe nog kienjer in ’t Zwaorveldj weit aan ’t zäömere zuus.

Nuenen, Tjeu Hermans (van Waals Sefke).

Hartelijk dank dames en heer! Volgt er nog iemand? Ja, hier zijn nog twee reacties:

Bert Meily uit Leidsedam (vroeger in Neer gewoond, bij landbouwer Spee op Gerheggen) schrijft:

Zeumeren! Wat en waarom? Zeumeren is het verzamelen van achtergebleven aren bij het oogsten van alle graansoorten: haver, rogge, gerst of tarwe. Vooral bij de maaimachines bleven nogal eens veel aren verspreid achter. Vooral als het veld geteisterd was door zware regen waren er plekken, waar het gewas “plat “lag. Dat was lastig maaien. Ook de z.g.”zelfbinders “knoeiden nog al wat.

Er waren 2 redenen om ze te verzamelen: elke aar bevatte een “hempelke“ korrels (zo'n 20 – 40 schat ik) en liet je toch niet liggen. Na het oogsten werd het veld zo gauw mogelijk geploegd om gereed te maken voor een nieuwe bestemming. Als je de aren mee onderploegde gingen ze heel snel kiemen en verschenen ze boven de grond. Vanaf dat moment was dat eigenlijk voor de boer onkruid. Ook in de Bijbel wordt al gewag gemaakt van “zeumeren“ dus het is geen Neerse uitvinding !

Blijft dat ik het “rot-werk“ vond. Je had de ganse dag “gebonje” was doodmoe en dan moest je gaan zeumeren. Het kon zo zeer doen vanwege het feit dat zo'n maaimachine scherpe messen had en daardoor  de stoppels vlijmscherp waren. Daar konden die jeugdhanden niet tegen !

Gr. Bert.

Dan had Tiens Mevissen uit Tongeren nog een aanvullende reactie:

Hallo alweer, nu ik de reacties van die twee Neerenaren over het zeumere lees, valt mij op dat ik het alleen maar over koren heb. Dat zal toch wel tarwe geweest zijn want die boterhammen die we onderweg naar de Rooie Beek kregen, die waren van wit brood en dat had die buurvrouw zelf van het gezeumerde gebakken. Nou ja, ik zal 5 of 6 jaar zijn geweest, in 1947 of 1948 dus, toen ik begon met dat zeumere en dan interesseert je niet hoe die aren heten.

Wij hadden totaal geen concurrentie en we zijn ook nooit weg gejaagd.

Wisten jullie dat zeumere een recht is? En rechtens afdwingbaar nog wel.

Niemand mocht je weg jagen……..

Nog meer groetjes, Tiens.

Hiermede wordt dit onderwerp gesloten.

Als nog iemand een foto heeft van 't zeumeren? Ik houdt mij aanbevolen.

 =+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=+=