BEZOEKERS SCHRIJVEN

2009 01 20 01 Twan Stemkens, Neer. Stuurt mij onderstaande gedachte en heeft hij daarin gelijk?

Als schut wil ik u wijzen op de (onterechte) betekenis/waarde die de um (het beeldje) krijgt door de media-aandacht.

Voor de echte schutters is het beeldje niets meer dan een wisseltrofee, die uitgereikt wordt als je de schietwedstrijd wint op het OLS. (Er zijn namelijk zo'n 80 wedstrijden die dag!) De um mag zeker niet op een hoger voetstuk geplaatst worden als bijv. de vele heiligen die in de schutterswereld te vinden zijn. Helaas wordt hij bewaard alsof het een relikwie betreft.

Won men vroeger het OLS en riep iedereen "ze höbbe um", nu wordt er geroepen "ze höbbe de Um."

Helaas heb ik moeten constateren dat dit ook door Neerenaren wordt geroepen, inwoners van een dorp met een wel zeer rijke schutterstraditie.

Op het oog een klein verschil, maar in werkelijkheid een enorme verschuiving van onze traditionele waarden.

Werd er vroeger geschoten voor de eer van de overwinning, nu geldt blijkbaar het materialistisch aspect van een bronzen beeldje.

Binnen het bestuur van de federatie wordt al langer een discussie gevoerd over deze "verwording" van het schutterswezen. Deze ontwikkeling wordt als onwenselijk ervaren.

Op de receptie van het zestal, in oktober, is openlijk kritiek uitgesproken vanwege het gegeven dat de um wel op het podium stond, maat het beeld van de heilige Sebastianus niet. En dat terwijl heel Limburg weet dat de Aoj Sjötte, als een van de weinigen, een prachtig beeld hebben dat ook wordt meegedragen tijdens schuttersfeesten. Zo hoort dat ook. Um-beeldjes, Oscarbeeldjes (trofee uit de filmwereld), of bijvoorbeeld een Kwiebusbeeldje, horen nu eenmaal niet thuis in de presentatie van een schutterij. Helaas gebeurt het.......

Men zou zich moeten afvragen of de um, het beeldje, zoveel eer te beurt mag/moet vallen of dat er toch gekozen moet worden voor de ware schuttersmentaliteit. Het OLS is niet het allerhoogste voor een echte schutterij. Als voorbeeld wil ik verwijzen naar een aantal schutterijen die bewust niet naar het OLS komen, omdat zij deelnemen aan de (bronk-)procesie in hun eigen gemeenschap. Wel is het OLS het allergrootste culturele evenement in de beide Limburgen.

Laten we vasthouden aan de overlevering en blijven stellen: We höbbe um! En daarna alleen nog maar spreken van de winnaar "van het OLS".

En daarna dus ook mogen spreken van "de organisatie van de Aoje Limburger".

Ik wil als laatste wel duidelijk vermelden dat ik hiermee geen kritiek wil uiten, maar u enkel op de hoogte wil brengen van deze benadering.

Met vriendelijke groet, gaer in Naer,

Twan Stemkens. (Twan van An van Herrie van Mieabesse-Ties oet de Gaot.)