Verhaal van Ir. Frans Hautus, hoofdstuk 07.

De geschiedenis van de in Europa gebruikte schrijftaal en getallen stelsels door de eeuwen heen.

Voor Christus leefden in West-Europa de Kelten (Galliers) en de Germanen. Deze mensen hebben beslist kunnen tellen maar omdat ze geen schrift hadden is er niets van bekend.

Om deze tijd leefde in het huidige Italie in en bij de stad Rome een volk dat zich Romeinen noemden en deze schreven wel ding op en ze hadden ook een manier van getallen notatie, het z.g.n. Romeins getallenstelsel met: I=1, V=5, X=10 etc..

Deze Romeinen waren een zeer krijgszuchtig volkje en ze veroverden op den duur het hele gebied rond de Middellandse zee en ongeveer 100 voor Christus stak ene Julius Ceasar de Alpen over en veroverde bijna alles ten zuiden van de grote rivieren Rijn en Donau en flinke stukken van Engeland (Veni vidi vici). In zijn kielzocht kwam ook het Latijnse schrift en het Romeinse getallen stelsel in West-Europa. Kort: De heersende klasse in West Europa noteerde in het Romeins getallenstelsel en schreef Latijn. Het gewone volk telde Germaans en schreef niet. Misschien de slimste Germanen maar die gebruikten dan Latijn.

De Romeinen hadden dus een gigantisch rijk gesticht, maar niets is voor eeuwig en een paar eeuwen na Christus splitste dit rijk zich in een Oost- en West-Romeins rijk. Ongeveer 300 na Christus kwam de z.g.n. grote volksverhuizing en stortte het West-Romeins rijk, met de val van Rome, in. Echter het West Romeins Imperium verdween niet helemaal er was iets zéér belangrijks gebeurd voordat het Romeinse Rijk zich splitste.

Rond het jaar nul hadden de Romeinen een godsdienst met vele goden dat was toen normaal. Echter in Betlehem werd iemand geboren die een Godsdienst stichtte die maar in één God had. Niet echt nieuw, denk aan Joden, maar toch apart. Deze nieuwe godsdienst verspreidde zich door het gehele toenmalig geweldig grote Romeinse Rijk. In eerste instantie hadden de Romeinse keizers niets tegen deze aparte godsdienst, maar toen het slechter ging met hun rijk zocht men zondebokken en dat werden de Cristenen met hun vreemd gedoe. Het Christendom werd vervolgd (o.a. Nero, martelaren) maar het kreeg toch steeds meer aanhangers en toen het nog slechter ging met het Romeinse rijk werd het Christendom als STAATSRELIGIE gedeclareerd en door het hele Romeinse rijk als enige ware godsdienst erkend. De Romeinse keizer Constantijn de Grote deed dit vooral in de hoop dat de vele christenen voor hem zouden vechten tegen de steeds meer oprukkende Germaanse stammen Maar het mocht niet meer baten. Zoals gezegd Rome viel door aanvallen van de Goten en het werelds West Romeins Keizerrijk verdween. Nu heersten ten zuiden en westen van Rijn en Donau Germaanse stammen en zelfs in Noord Afrika zaten de Vandalen. Maar deze Germanen konden vooral goed vechten en minder goed SCHRIJVEN. De wereldse macht van Rome was gebroken maar daar was nog de Kerk met de paus aan het hoofd. Omdat de kerk niet met wapens vocht hadden de Germanen er ook niet speciaal aandacht voor. De Germanen hadden hun eigen Goden (Wodan, Donar etc.) en lieten andere Godsdiensten met rust zij hadden geen missionaire drift en lieten ieder in zijn eigen geloof. Zo kon de Kerk met zijn organisatie overleven en omdat in deze kerk toch de slimmere mensen zaten die konden schrijven hadden de Germanen wel respect voor hun. Echter, het Katholieke geloof heeft WEL  een missionaire drift en langzaam maar zeker gingen de woeste Germanen toch dit Christelijk geloof aanhangen, werd heel West Europa weer bezaaid met kloosters met kloosterscholen en daar schreef men in het LATIJN. Kortweg: tot het jaar 1000 sprak men in west Europa Germaanse talen maar moest er eens wat opgeschreven worden dan was dat in het Latijn en bij tellen werd ook geschreven in het Romeins getallenstelsel. Verder waren praktisch alle Germaanse volkeren (behalve de Noormannen)  Katholiek geworden en in de kerk hoorden zij Latijn. Ook bij de Germanen zaten slimme jongens en die konden gaan leren op de kloosterscholen en deze werden later meestal priester. Zij konden schrijven, maar in het Latijn met het Romeins getallenstelsel. Dit was a.h.w. de erfenis van de Romeinse overheersing. Toch schrijven we heden niet meer in het Latijn en ook het Romeins getallenstelsel wordt niet meer gebruikt. Deze omschakeling is gekomen in het tweede millennium (1000 - 2000). Waarom? dat is weer een apart verhaal.